à bicyclette avec Auguste G.

Bonjour,
une histoire collectée par moi dans ma famille:

Sa va èt, eu atañdé, vou n konèsé ptèt beñ pâ, lè kours de Syon lè Min.
St ané la, sa të iñne ané kom y añ avè beñ d awt
- sè añ patwâ,
Pou k sa va beñ, fô k sé di añ patwâ -
St ané la, sa té iñne ané kom yañ avè beñ d'awt oparavãoñ,
sété lè cours dë Syon lè Min.
Oñ dizè k s étè lè plu grãoñd kours du kañtoñ:
I vnè du moñd de tou lèz añviroñ.
Mè tou lèz ãoñ sétè un gâ d Nãoñt ki gagnè la kours.
Jë m di añ ma:
Mè kë vyiñt i foutr, s gâ la, mañjeu l piñ d nô gôs é dnô fam.
Sët ané jë fè lè kours éj bèz lë gâ d Nãoñt, noñ dë dyi!
J rakoñt sa a ma bônfam.
Dam è mdi:
tu ôra l èr fiñ, moñ grãoñ bètâ.
jë di:
Sa n fè riñ, jë fè lè kours, j veu bèzé l gâ d Nãoñt.
ch fu trouvë ma grãoñ mèr é di:
tu va m prèteu tè grãoñ chaws d lèn gri,
j veu fèr lè kours,
j veu bèzé lë gâ d Nãoñt.
ch fu vèr moñ mëkanisyeñ ë i di:
Tu va m mèt iñne bëcaeñn.
i m añ fu (fi) vèr siñk ou sis, y avè biñ fè … fè
biñ dè fa lè kours dañ l tañ.
j ùi di :
sè sëlla kë j veu, tu va m bèseu l gidoñ, më hawsë la sèl, me tañd la chèn é la grèseu.
Lë jour dë la siñ Zidor, pas kë s étè tou l tañ la siñ Zidor k avè lyeu lè kours,
jë tè su la lign, j avè pri mè… lè chaws griz dë la grãoñ mèr, ma kulod nay dë prëmyèr kômunyoñ, j étè su la liign dë dépar just ô côté du gâ d Nãoñt, noñ dë dgyi!
Iñn ëspës dë grãoñ échala avèk lè chveu pikeu su la tèt kom sa, é lèz yeu ki yi tournè dañ la kabwaèñn com iñ mwèñn (nwaiñn) ki bwaèñn.
Jë n lùi dizè riñ mè j më pañsè:
Mwa j va t avar, sur, noñ dë dyi!
Tou d iñ kou, vla l dëpar donë, o! j don iñ d sè sakré kou d pëdal noñ dë dyi!
La bëkan fi iñ boñ d viñ mèt!
E sa y è: jë m pliyè, jë m torsè, j mordè dañ l giyoñ. j va l avar sùila, mè iñposib dë l dëpâsé!
O dërn… ô dèrnyë pasaj dañ l bour ny âvë tou lè kopiñ ki (é)tè la, lè gôs, la bônfam, tou sa k étè vnu m aplôdir é é m añkouragé, é vaz i Gugus, noñ dë dyi! vazi, noñ dë dgyi! tu va l bèzé
l gâ d Nãoñt.
â moñ sañg nañ fi k iñ tour, jë n më sañtè plu.
J doñnè d sé kou d pëdal, noñ dë dyi!
A moñtë la côt dë la Maladri, noñ dë dyus, z don iñ kou d pëdal si for, noñ de dyu!
Lë kâd añ torsi! J añ don iñn awt, i s dëtorsi!
J añ don iñ awt kor plu for, noñ dë dyi! La rou d dèryèr mañki d pâsë dvañ la sèl dë dvãoñ, noñ de dyi!
É sa y alè! Dañ lè (iñ) viraj jë pliyè la tèt a gawch, j la pliyè a drët, noñ de dyi!
Pùi sa y alè; jë di: j va l avar, sur!
A viñ mèt dë l arivé, j tè dvañ l gâ d Nãoñt, jë di: sa y ë, jë l tyiñ, il è bézeu.
Jë dounë iñ awt kou d pëdal kor plu for kë tou lèz awt, noñ dë dyi! :
la chèn koupi!
â ka!
i m bèzi d iñne loñgër noñ dë dyi!
Jë rtourni trouvë moñ mëkanisyiñ, jë di:
(d)i doñ, si tu n m avè pwiñ mi eun vëy rouyas kom tu m â mi jë l avè, l gâ d Nãoñt!
mè la prochèñne ané, ë rfra ptèt biñ pâ rkômañsë, noñ dë dyi!
Sé fini.

Tchaw!
gg

Instructif ! Mais d'où est originaire (commune) la personne qui a raconté cette histoire ?

fa.

Lusanger, canton de Derval, Loire-Atlantique.
gg